هو البصیر

بیست و دوم بهمن، در حکم عید غدیر است؛ زیرا در آن روز بود که نعمت ولایت، اتمام نعمت و تکمیل نعمت الهى، براى ملت ایران صورت عملى و تحقق خارجى گرفت.                                             امام خامنه ای(حفظه ا...)

خداوند متعال را شاکریم که اتکال خالصانه مردم سرافراز و غیور ایران اسلامی را -که از ظلم و بیداد و سرسپردگی پادشاهان فاسد به تنگ آمده بودند- بی پاسخ نگذاشت و نعمت گران قدرنظام جمهوری اسلامی زیر سایه ی ولایت را در ازای خون هزاران لاله ی گلگون به ما ارزانی داشت. درود و سلام به روح پرفتوح بنیان گذار کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) که ایمان خالصانه خود را توأم با شجاعتی بی نظیر در دل و جان مردم سرازیر ساخت تا آتش خشم انقلابی نهفته به زیر خاکستر مدارا سربرآورد و دودمان خاندان فاسد شاهنشاهی را به باد دهد. عرض سلام و ارادت و تجدید بیعت به پیشگاه رهبر محبوب انقلاب، امام خامنه ای(حفظه ا...) که چنان هوشمندانه و مدبرانه کشتی انقلاب را از بحران ها و فتنه های مخلوق اهل زر و زور و تزویر عبور داده که دوست و دشمن به کیاست مؤمنانه وی معترف اند. سلام و درود به روح بلند شهدا، جانبازان و ایثارگران والاقدر انقلاب و دفاع مقدس، خانواده های آنان و بالاخص مادران شهدا که با فداکاری ها و جانفشانی های خود، مسیر پر پیچ و خم سعادت را روشن نگاه داشته اند. به راستی که اینان صاحبان اصلی انقلابند.

انقلاب 35 ساله اسلامی که دیگر به یک پختگی رسیده است، نه از تحریم های دشمن مستکبر هراسی دارد و نه از گزینه های پوسیده روی میز آنها ترسی به خود راه می دهد. برای دشمنان خودبرتربین این سرزمین، قابل درک نیست که مردم در برابر دشمن بیگانه چونان اقیانوسی با یکدیگر متحد می شوند که دیگر تشخیص قطره ای از قطره ای دیگر ممکن نخواهد بود. برای دشمنان عهدشکن ما که وفای به عهد جایی در قاموس شان ندارد، قابل درک نیست که مسلمانان بیعت خویش را با اسلام و ولایت با خون سرخ خویش مهر خواهند کرد. برای مردم ایران اسلامی دشمنی با استکبار و در رأس آندولت ایالات متحده آمریکا، چونان پرچمی است که راه را به آنان می نمایاند. یاوه گویی های سران ابله استکبار، دشمنی آنان را برای مردم بیش از پیش نمایان ساخت تا درس عبرتی باشد برای کسانی که گمان می کردند دست آراسته به دستکش مخملی به نشانه دوستی به سوی ما دراز شده است. جای بسی تعجب است کسانی که در اوان انقلاب، خود از زبان حضرت امام خمینی(ره) شنیدند که «آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند»، امروز که کشور عزیز ایران اسلامی به واسطه مقاومت و ایستادگی به این مرتبه از اقتدار رسیده است، در برابر گستاخی های بی شرمانه مقامات آمریکایی، منفعلانه سکوت پیشه کرده اند و لبخند تحویل طرف مقابل می دهند. سؤال ما این است که «آیا سکوت و خوشحالی ساده انگارانه شما از توافق ناقص مشترک -که فدای گزارش صد روزه دولت شد-  آنها را در گستاخی شان جری تر نکرد؟»

جای تأسف است که دولت در حالی خود را طرفدار نقد می داند که منتقدانش-که عمدتا از علما، روحانیون و اساتید برجسته دانشگاه هستند-از سوی شخص رئیس جمهور به کم سوادی متهم می شوند! از یک سو صحبت از عدم سیاست زدگی و آرام بودن فضای دانشگاه می کنند و از سوی دیگر، برخی از فتنه گران در وزارت علوم منصوب می شوند. از یک سو دولت خواستار ورود دانشگاهیان و صحبت از توافقنامهاست و از سویی دیگر، از دادن اطلاعات پیرامون توافقنامه خودداری می کند. به طوری که حتی نمایندگان مجلس هم پس از درخواست اطلاعات با امتناع مسئولان مواجه شده اند! به راستی اتحادیه اروپا، آمریکا و اسرائیل باید از مفاد توافقنامه مطلع باشند اما برای نمایندگان مردم محرمانه باقی بماند؟ نکند دولت به دنبال آن است که دانشگاهیان مجیز دولت را بگویند و برایش به به و چه چه کنند؟ نکند قرار است قفلی را که با کلید اعتدال از دست و پای برخی از فتنه گران گشودید بر دهان روحانیون و دانشگاهیان منتقد بزنید؟ خواسته دانشجویان از دولت راستگویان باسواد این است که بگویند چگونه مذاکره کرده اند که نه تنها در توافقشان از حق غنی سازی خبری نیست بلکه طرف مقابل گزینه های روی میزش را به رخ می کشد؟ آیا هنوز به تابلوهای صداقت آمریکایی ایمان نیاورده اید؟

خواستیم که از نحوه توزیع سبد کالا بگوییم که عذرخواهی رئیس جمهور ما را منصرف کرد. اما در این باره همین یک جمله کافی است که خوب بود رئیس جمهور در کنار انتقاد از دولت های گذشته -که رو به سیاه نمایی گذارد- با اقدامات مناسب و اساسی خود الگویی صحیح را به نمایش می گذاشت که متأسفانه اینگونه نشد تا کم تحرکی دولتمردان و بی تجربگی آنان به رغم سن بالا و نتیجه تصمیم گیری از پشت میز بار دیگر بر همگان مشخص شود که اگر اینگونه نبود مسئولیت این کار به وزارتخانه ای دیگر سپرده نمی شد. جالب اینجاست که برخی از این افراد، که هنوز هم در فضای انتخابات سیر می کنند، مشکلات به وجود آمده در توزیع سبد کالا را ناشی از 8 سال گذشته دانسته اند!

اما سخن آخر ما با استاندار عادل و با انصافی است که در دفاع از دولت تدبیر و امید گوی سبقت را از دیگران ربوده است.

جناب آقای روزبه

خوب بود که به تأسی از رئیس جمهور محترم از مردم عذرخواهی می کردید نه اینکه با فرافکنی و متهم ساختن دیگران از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنید. براستی مشکلات موجود بر سر توزیع سبدکالا فقط با ذره بین قابل مشاهده است یا اینکه اظهر من الشمس است؟ وقتی مسئولان آمریکایی که با سوءاستفاده از صف های طویل ناشی از بی تدبیری در سراسر کشور، سبدکالا را صدقه آمریکا به مردم فقیر ایران خواندند، باید سکوت پیشه کنید؟آیا آنها هم با ذره بین آن را مشاهده کردند؟ آیا تصاویر این تدبیر دولت حقوق دان -که در پی رعایت حقوق شهروندی است- را مشاهده نکرده اید؟ شما که کم سواد خواندن منتقدان توسط رئیس جمهور را با پذیرش نقد افراد متخصص توجیه می کنید، به چه جرأتی بدون تخصص در امر نماز جمعه دخالت می کنید و امام جمعه دانشمند و مفسر استان، جناب حجت الاسلام عابدینی را که در محافل دانشجویی و در میان مردم متعهد و شهیدپرور استان از محبوبیت بالایی برخوردار است را به بی عدالتی و بی انصافی متهم می کنید؟ آیا شما در امامت جمعه تخصصی دارید؟ جنابعالی که برخی از سخنانتان در ابتدای تکیه بر این مسند در محافل مختلف مکررا تکرار می گشت، چگونه بر سخنان ایشان ایراد شکلی و محتوایی اساسی می گیرید؟ آیا قرار است که قفلی را که از دست و پای برخی از حامیان فتنه گشوده اید بر دهان منتقدان و از جمله تنها امام جمعه منتقد استان بزنید؟ شما که این شخصیت فرهیخته را به برخورد جناحی با دولت متهم می کنید، آیا نقدهای ایشان به دولت گذشته را نشنیده اید یا فراموش کرده اید و یا...؟ ما دانشجویان که تفاسیر قرآنی این شاگرد علامه جوادی آملی(دام ظله) از جمله تفسیر «لا یخافون لومة لائم...» را هنوز فراموش نکرده ایم هرگز پشت این استاد گرانقدر را خالی نمی کنیم و منتظر عذرخواهی شما خواهیم ماند.

اگر آن طور که فرموده اید ملاک عملتان منویات رهبری است، صحبت های ایشان در جمع اساتید دانشگاه را بار دیگر مرور کنید که معظم له در آن مراسم فرمودند: «مسئولان باید انتقادهای عالمانه و سازنده و تند و تیز نخبگان را بپذیرند و آن را مخالفت با نظام تعبیر نکنند. حتی بسیاری از انتقادهای گزنده نیز از روی دلسوزی است و مسئولان باید قدردان نخبگان و صاحبنظرانی باشند که چنین انتقادهای دلسوزانه ای را مطرح می‌کنند.»

والعاقبه للمتقین